Foto Simon Bleeker
Alles sjoen / Both sides now
Weach en fleach fan ingelhier
En ijskobergen like wier
En fearren rotsen withoefier
Sa lokken wolken mij
Mar dat wie fierste moai begjin
Men hâldt de rein en snie net tsjin
Safolle dingen noch yn ’t sin
Mar wolken kearden mij
Ik ha fan wolken alles sjoen
Fan op en del, en nóch de tsjoen
Ik ha te heech op loft ynset
Ik ken de wolken hieldal net
Sûkerspin en reuzerêd
It draaiend swiet gefoel net sêd
As elke gouden dream it rêdt
Sa lokke leafde mij
Mar no is dat in oar ferhaal
Se gnize stil om dyn gedwaal
En bisto lyts dan dochst brutaal
Do smytst dysels net wei
Ik ha fan leafde alles sjoen
Fan jou en nim, en nóch de tsjoen
Ik ha te heech op lok ynset
Ik ken de leafde hieldal net
Langst en angst en noch de moed
En rop: ‘Ik hâld fan dij foargoed’
Brûs en rûs en merkelûd
Sa lokke ’t libben mij
Mar no fynt elkenien mij frjemd
Se sizze: ‘Sa ha ’k dij net kend’
Mar ik bin ljocht en tsjuster wend
Ik libje elke dei
Ik ha fan ’t libben alles sjoen
Fan ryk en kwyt, en nóch de tsjoen
Ik ha op myn bestean ynset
Mar ken it hiele libben,
Ik ken it hiele libben net
Ik ha op myn bestean ynset
Mar ik ken it hiele libben net
Amelia / Amelia
Ik trochkrúste dy deis de gleone flakte
En ik spotte seis Boeings
Seis wite dampe spoaren oan neaken firmamint
It wie it heksagram fan ’e himels
En elke snaar fan myn gitaar
Amelia, it wie mar fals alaarm
De droan fan loftmotoaren
Is in liet fol averij
It brokkelt tiid en simmers as it trochdringt ta dij
Dan wurdsto sels dyn reisferhaal
De ansichtkaart noch waarm
Amelia, it wie mar fals alaarm
Minsken fertelle fan har reis
En riede dij te gean
Mar foarsto dêr (oait) ea bist
dat kostet in bestean –
Dêr’t guon it paradys fûn ha
Bin oaren amper waarm
Och Amelia, it wie mar fals alaarm
Ik woe dat hij fannacht hjir wie
’t Is my sá yn ’e wei
Syn tryst fersyk oan mij en bliuw mar leaver wei
En sa ferberch ik alle sear
Fan myn wegen en de barm
Sis tsjin Amelia: it wie mar fals alaarm
Bespoeke troch de loftfeart
Wie sij ek fan ’e himel wei
Of fan ’e see as ik, en jage dreamen nei
As Ikarus omhegen
Op wjukken eins fierste raar
Amelia, it wie mar fals alaarm
Miskien kín ik wol net leafha
Ik tink dat dat sa is
Ik brocht myn tiid ta op wolken dêr’t al iisgroei is
En sjoch ik no op alles del
Ik kresjte yn syn earms
Amelia, of hie dat ek wat ferms?
Ik skreau mij yn bij ’t Cactus Tree Motel
It dûsen die mij goed
Ik ha slept op frjemde kessens fan myn swalkersbloed
En dreamd fan 747s
Spoard yn parallel gebaar
Mar t wie mar skyn Amelia, skyn en fals alaarm
Baas giele taksy / Big yellow taxi
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Foar in pears hotel, in boetyk, en McDonald’s frytkot
Mar is it sa net altyd gien
Datsto noait witst watsto hiest oant it gie
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Sa kaam beam nei beam al gau yn ’t Beammuseum
En se doarden ek noch in daalder yntreejild te freegjen
Is it sa net altyd gien
Datsto net witst watsto hiest oant it gie
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Hee túnman, túnman smyt oan kant dy spuiterij nou
Jou my rûpstekkich fruit (dan,) mar jou net it bijefolk priis
Please!
Is it sa net altyd gien
Datsto noait witst watsto hiest oant it gie
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Justernacht hear ik de gaasdoar slaan
En in baas giele taksy hat sa myn man meinaam
Mar is it sa net altyd gien
Datsto noait witst watsto hiest oant it gie
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Ik sei is it sa net altyd gien
Datsto noait witst watsto hiest oant it gie
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Dit wie paradys, se walsten alles plat
Dit wie paradys
Se walsten alles plat
Blau / Blue
Blau, blues sit yn tattoos
Do witst dat ik de see heard ha
Kroan en anker mij
Of syl mij fier fan hûs
Hee blau, der is in liet te jou
Inkt oan ’e pin
Underhûds te sjen
In djip leech plak ta seining
Der bin sa’n soad oan ’t sinken no
Wolsto dêr om tinke?
Dij giet noait in see te heech
Pillen, drank en weed
Nuddels, trips en speed
Soad gegniis, soad gegniis
Elkenien mei tinke
Dat hel it hipste libben is
Iksels hie oars tocht
Mar ik bin op syk nei alle wegen noch
Blau, fertrou mij
Blau, ik haw in skelp te jou.
Mei binnenyn fertriet
In dizich widzeliet
Dêr klinkt dyn sang fan mij
Carey / Carey
Der waait wer sân út Afrika
Fannacht hie ik it hân
O do witst hoe min at ik hjirwei kin, Carey
Mar ik wol no leaver fuort
Myn fingerneils bin smoarch
Ik nim tarre mei fan ’t strân
En ik mis myn wite lekkens
En myn lekker-rûkersguod
Carey, toe krij dyn stok
Dan sykje ik myn silver
Do bist sa’n boas âld hippy, mar ik mei dy
No toe, op nei it Mermaid Kafee
Dan bestel ik in flesse reade wyn
Even lol en proaste op leechte
En dan fuort mei it lege glês
Hey jou noch in rûntsje foar folk en soldaten
Jit al myn âlde freonen yn
Dan hef iksels it glês op de reade duvel
Dy’t my bynt oan dizze stêd
Carey, toe krij dyn stok
Dan sykje ik myn silver
Do bist sa’n boas âld hippy, mar ik mei dy ik mei dy oh ja ik mei dy
Wa wit gean ik nei Amsterdam
Of Rome miskien ek wol
Dan hier ik in baas piano
En set wat blommen oer de flier
Mar no net prate oer ‘jonges farwol’
De nacht is mei stjerren gol –
En se spylje dy rûge rock ’n’ roll
De Mátala moanne fol
Carey, toe krij dyn stok
Dan sykje ik myn silver
Do bist sa’n boas âld hippy, mar ik mei dy
Der waait wer sân út Afrika
Fannacht hie ik it hân
O do witst hoe min at ik hjirwei kin
Mar ik wol no leaver fuort
Miskien ha ik wol tefolle sjoen
Yn dizze strjitten oan alles ryk
Ik bin te bot wend oan myn wite lekkens
En myn lekker-rûkersguod
O Carey, toe krij dyn stok
Dan sykje ik myn moaiste silver
We gean nei it Mermaid Kafee
Oan wille gjin gebrek
Ik sei, do bist sa’n boas âld hippy
Mar ik fyn dy te gek
Coyote / Coyote
Nee gjin spyt, coyote
Us ferskil yn achtergrûn is sa imméns
Ik sit de gânse nacht yn studio’s
En do betiid moarns op dyn ranch
Want do pluzest al in merrysturt
Mei de sinne yn ’t kommen
En ik kom krekt thús mei myn opnamebrut
Mar is ’t net in wonder
Hoe tichtbíj al de hûd en it bloed en de blik
Sa de lippen berikt
Mar iensum bin ik ek
En toch fiel ik bining
Al finetuned op in hier nei
Do bist net in ry-mar-troch-rider
Plankgas hjirwei
Do seachst gewoan in lifter
In finzene fan ’e wite strepen op ’e snelwei
Der stie in pleats yn ’e brân
Withoefier op ’e romte
It wie omtrint middernacht
Wij passearden dy trageedzje dêr
Oant de ôfslach nei in pleisterplak
Mei in bandsje fan ynheemsen
En hossers en hippers oer de flier
En it koe al net oars
Dy coyote foar myn noas
Hij triuwt my yn in hoeke en der is gjin ho
Hij sleept my mei op ’e dûnsflier
En we dûnsje close en slow
Hij hat in frommes thús
En tagelyk in frommes hjir yn ’t kafee
En no wol hij mij ek noch, is myn idee
Wêrom dronksto ek sa’n bier
En gie ik dêryn mei
Do seachst gewoan in lifter
In finzene fan ’e wite strepen op ’e snelwei
Ik seach in coyote lyk yn ’t gesicht
Underweis nei Baljennie yn myn bertelân
En hij draafde troch in tarwefjild
Jeiend op wyld oan
En in wikel boarte mei him
Coyote sprong rjocht omheech allyk syn wêzen
Hij hat eagen krekt as dynt
Under dyn tsjustre glêzen
Elk is op syk nei de weimotels
En loert dêr troch kaaigat en oergerdyn
Nei de pine fan himsels
En nimt syn tydlike lovers
En syn geastferrommers
Want sa fertelsto passy nei
Nee gjin spyt, coyote
Ik wie ek mar ûnderweis
Do seachst gewoan in lifter
In finzene fan ’e wite strepen op ’e snelwei
Coyote sit yn ’e coffee shop
Hij stoarret in gat yn syn sachtbakt aai
Hij rûkt noch myn lucht oan syn fingers
En sjocht de tsjinster achternei
Hij is hjir fier fan ’e Baai fan Fundy
Fan skimmelmerry en seemok en tij
En de luchtferfriste keammerkes
En de typmasines deis
Fertelle it wonderklear
Elk moat troch de tiid mei syn eigen striid
Of oars leaver hjirwei
Ik joech it ommers sels ek oer
En flechte yn gewraksel mei myn ego
En dan, dit fjoer
Noch jûn hjir oan dy Eskimo
Oan dy lifter
Oan dy finzene
Fan ’e tinne wite strepen
(Fan ’e wite strepen) op in frije wei
Help my / Help me
Help my, ik leau dat ik al wer fereale bin
’k Hoech dy koarts mar krekt te fielen
Of dêr kom ik al pine tsjin
Ik sil skrieme
Want do bist in rocker en in gokker
Ien dy’t moai tsjin froulju prate kin
En do giest foar leafde (leafde)
Net sa’sto giest foar frijheid
Help my, ik leau dat ik te gau fereale bin
It jout my hope foar de takomst
Mar dan kom ik myn ferline tsjin
Want ik seach safolle flammen
Dôvjen nei har gleon begjin
Wij gean foar leafde (leafde)
Mar net sa’t we gean foar frijheid
O, fielde dat net goed?
Doe’t we sieten te praten
Of frijden yn ferbazen –
Fielde dat net goed?
De dûns mei it frommes
Mei in ril yn ’e hoazzen
Fielde dat net goed?
Fielde dat net goed?
Help my, ik leau dat ik op dij fereale bin
Tinksto dat ik mysels wol rêde kin?
Dat is dan wer sa’n iensum minskeding
Beide wer in flirt yn ’t sin
Lovend en biedend, bliedend hert
Want wij gean foar leafde (leafde)
Mar net sa’t we gean foar frijheid
In fet fan dij / A case of you
Krekt foardat ús leafde briek seisto:
‘Ik ha de fêstens fan in noarderstjêr’
En ik sei: ‘Fêstichheid yn it tsjuster,
Doch net sa raar!
Ast my sikest, ik sit yn ’e bar’
Op ’e rêch fan in bierkartontsje
Yn it blau tv-skermljocht
Die ik de kaart fan Kanada
O Kanada
Dêr’t ik dyn gesicht yn brocht
O sinkst yn myn bloed as goede wyn
Do bist sa bitter, swiet en read
Ik koe fan dij in fet wol ha, leafste
Dat dronk ik oant de boaiem út
Dan gie ik noch net ûnderút
En ik gie noait wer ûnderút
O ik bin in iensum skilder
Ik sit oan myn kleuren fêst
Ik ken myn lytse duvels
En ik sykje manlju mei moed en rêst
Ik wit noch dy kear datsto seidest:
‘Sjoch hoe’t leafde sielen bynt’
Wis en wrachtich mynt
Safolle ‘dij’ lûkt út my wei
Yn dizze rigels, yn dit rym
O sinkst yn myn bloed as goede wyn
Do bist sa bitter, swiet en read
Ik koe fan dij in fet wol ha, leafste
Dat dronk ik oant de boaiem út
En ik gie noch net ûnderút
Ik trof in frommes
In mûle krekt as dynt
Se koe dy sá
Se koe dyn duvels en gemis
En sy sei: ‘Doch it mar, bliuw bij him asto kinst
Mar wit datst bliede silst’
O mar do bist yn myn bloed
Bist myn goede wyn
Sa bitter
Bitterswiet en read
O ik koe fan dij in fet wol ha, leafste
Díj dronk ik oant de boaiem út
Ik gie noait wer ûnderút
Lytse knyn / Little green
Bern ûnder Kreeftfjoer berne
Jou har in namme dy’t kenber is
Neam har grien en de winter sil har sparje
Neam har grien om har âlden te bewarjen
Lytse knyn, dûnsje oer de marren
Hij gie nei Kalifornia
Dêr soe in minske it waarmer ha
Dat do dochst him in skriuwen gau: ‘har eagen bin blau’
Hij stjoert dij in gedichtsje en ’t ferhaal is dien
Lytse knyn, hij is ek sa’n doarmer
Krekt allike grien
As de kleur dy’t nije maitiid jout
Do silst krookjes ha en dy moarn nei skoalle bringe
Krekt allike grien
As de nacht dy’t noarderljocht ús jout
Do krijst iispegels en jierdeiklean
En soms dan brâne triennen
Bern mei in bernlik wêzen
Wurch fan de leagens te lêzen soms
Want do hast bij it tekenjen dyn namme set
Bist tryst en ûnseker, mar beskamme net
Lytse knyn, mei gelok dy rêde
Krekt allike grien
As de kleur dy’t nije maitiid jout
Do silst krookjes ha en se moarn nei skoalle bringe
Krekt allike grien
As de nacht dy’t noarderljocht ús jout
Do krijst iispegels en jierdeiklean
En soms dan brâne triennen
Moanne yn ’t finster / Moon at the window
It ferget freugdefolle ôfstân
Hert en beskiedenheid
En mear ek net
Dit sei in fleurich minske mij
Net ien is sa hurd foar mij as ik
Wêrom dan elk?
En, net ien is sa hurd foar dij as do
Betsy lijt
Se seit: ‘Sis dan noch wat goeds!’
Do witst, ik joech har moed as ik it mar koe
O, mar somtiids wurdt ljocht
Net sa oan minsken jûn
Mar sjoch de moanne yn ’t finster –
Gjin dief hat dy noch fûn
Minsken bin mei leafde oan
Se troaie ’t en slaan it
Sette ’t út en oan
As (twa) wetterkranen
O somtiids wurdt ljocht
Net sa oan minsken jûn
Mar sjoch de moanne yn ’t finster –
Gjin dief hat dy noch fûn
Ik treast har hert
Ik ken dit wrotten
Nachten ûntset
As it spoek fan oantinkens rattelt
Geast fan ’e takomst
Fantomen op ’t lêst
Rattel, rattel, rattel
As de leppel yn ’t glês
Is it mooglik wol en lear
Hoe te noedzjen sûnder noed
Leafde hat twa kanten
Wanhoop en langst
En wille wachtet al op angst
Ik sis:
Mar sjoch de moanne yn ’t finster
Gjin dief hat dy noch fûn
Moanne yn ’t finster
Gjin dief hat dy fûn
Dêr skynt it ljocht wer jûn
Troch blinen sjoen (?)
Al iuwen sjoen*
Moanne yn ’t finster
Myn kompaan / My old man
Myn kompaan
Is in sjonger yn it park
Hy’s in swalker yn ’e rein
En in dûnser yn ’e nacht
Wij hoe’ net in bûterbriefke
Fan ’t gemeentehûs
Wij binne sa ferbûn
En myn kompaan
Bestriidt myn waan en blues
Hij ’s myn knypeach bij ’t lemieren
Hij myn fjoerwurk oan ’e ein fan ’e dei
Hij de waarmste snaar, de ein fan wei
Spylje fûgelfrij, net hjirwei, leafste
Wij hoe’ net in bûterbriefke
Fan ’t gemeentehûs
Wij binne sa ferbûn
Myn kompaan
Bestriidt myn waan en blues
Mar is hij der net
O dan lûk ik mysels omleech
It bêd te grut
De pankoekspanne leech
En hij komt thús
Mei twa earmen dêr ’k op wachtsje kin
Hij fertelt oer al syn dwalen
En hoe moai en waarm ik bin
Wij hoe’ net in bûterbriefke
Fan ’t gemeentehûs
Wij binne sa ferbûn
En myn kompaan
Bestriidt myn waan en blues
Mar Is hij der net
O dan lûk ik mysels omleech
It bêd te grut
De pankoekspanne leech
Myn kompaan
Is in sjonger yn it park
En in swalker yn ’e rein
En in dûnser yn ’e nacht
Wij hoe’ net in bûterbriefke
Fan ’t gemeentehûs
Wij binne sa ferbûn
En myn kompaan
Bestriidt myn iensum bloed en blues
Seks kilt / Sex kills
Ik siet hjoed ticht op in Cadillac
Nei in stopljocht ûnderweis
En sa seach ik ek syn nûmerboerd
Dêr stie: Just Ice
Mar smelt no net just iis?
Regeard troch lust en heb?
Just de macht regelt saakjes goed
En de swakken wurde ivich nekt
O, en it gas lekt
En it jild jildt
En seks priist alles oan
Seks kilt
Dokter Pil hat in kwaal betocht
En de rekkens folgje as bij karrefracht
En pleiters wiene noait sá populêr
Sûnt Robespierre heal Frankryk slachte hat!
Ald Opperhaad wiis noch mei syn toai
Hij wit, it lykwicht is rampoai
As stap oars íen dei yn in auto
Elkenien haat elkenien
En it gas lekt
En it jild jildt
En seks priist alles oan
Seks kilt
Al dy rukkers op kantoaren
Ferkrachters yn it bad
O, en de drama’s dan yn ’e dei-opfang
’t Bern dat wapene nei skoalle moat
De etterjende ozon
Tumoaren op ’e hûd
Fijân sinne spytgnysket foargoed
Om alle shit fan hjoed
En it gas lekt
En it jild jildt
En seks priist alles oan
En seks kilt
Seks kilt
Seks kilt
O, seks kilt
Seks skilt
Seks
Sirkelgong / The circle game
Juster is in bern nei bûten gongen
Fong in wetterjuffer yn in glês
Triljend mei de loft fol swiere tonger
En skriemend bij it fallen fan in stjêr
En seizoenen gean mar om en om
En de kermisponnys gean op en del
Wij sitte yn ’e karûssel fan tiid
Kin net werom, sjogge inkeld achterom
Nei hoe’t it gong
En gean om en om en om
Yn in sirkelgong
En it bern seach tsien kear de seizoenen
Wachte tsien jier lang op snie en iis
Mem sei: ‘Dat komt letter’ – ta fersoenen
Salang bin moaie dreamen wol sa wiis
En seizoenen gean mar om en om
En de kermisponnys gean op en del
Wij sitte yn ’e karûssel fan tiid
Kin net werom, sjogge inkeld achterom
Nei hoe’t it gong
En gean om en om en om
Yn in sirkelgong
Sechstjin simmers ûnderwylst fergliden
Botsauto’s te lyts foar racend bloed
En se sizze: ‘Kalm oan, der komme tiden
Datsto dyn rûntsjes leaver traach ha woest’
En seizoenen gean mar om en om
En de kermisponnys gean op en del
Wij sitte yn ’e karûssel fan tiid
Kin net werom, sjogge inkeld achterom
Nei hoe’t it gong
En gean om en om en om
Yn in sirkelgong
Sa giet tiid foarbij, en no is de jonge twintich
Hoewol’t syn grutte dream oan glâns ferlear
Dreamt hij opnij, och wa wit noch wol fan sinne
Foardat de klok fan ’t libben seit: ’t is klear.
En seizoenen gean mar om en om
En de kermisponnys gean op en del
Wij sitte yn ’e karûssel fan tiid
Kin net werom, sjogge inkeld achterom
Nei hoe’t it gong
Wij gean om en om en om
Yn in sirkelgong
Hieltyd om en om en om
Yn in sirkelgong
Woodstock / Woodstock
Ik kaam in godlik minske tsjin
Hij rûn allinnich oer de wei
En myn fraach wie: ‘Wêr giest hinne?’
En dit syn antwurd:
‘Ik gean nei Yasgur’s buorkerij
Ik slút my oan bij in rock ’n’ roll band
Ik sil sliepe yn in tint
Wa wit krij ik myn siel frij’
Wij bin goudstof
Wij bin stjerren
We hoege ’t paradys
Net te bedjerren
‘Dan rin ik mei dy fierder
Ik ûntflechte ek mar de smog
En ik fiel my goed genôch om óm te kearen
Miskien is it wol de tiid fan ’t jier
Of tiid foar nij begjin
Ik wit net wa’t ik bin
En ik ha in soad te learen’
Wij bin goudstof
Wij bin stjerren
We hoege net it paradys
Net te bedjerren
En sa kamen we bij Woodstock
We wiene mei in healmiljoen
En elk wie dêr oan ’t sjongen en dûnsjen en oan ’t fieren
En ik dreamde dat de bommen
As gewearfjoer oan ’e loft
Ynienen makke wien’ fan flinterstof
Foar elk op ierde
Wij bin goudstof
Biljoen jier âlde koalstof
Wij bin stjerren
Fêst yn duvels doalhof
Mar we hoege net it paradys
Sa te bedjerren
Foto Peter Schütte